Double standard

Being a leader is just like being a teacher. Bak slogan yang glemer masa saya skolah menengah: kepemimpinan melalui tauladan. Bila dah namanya cikgu, otometik anak2 murid akan sentiasa melihat tindak tanduk cikgu. Sebab depa hormat, sebab depa ada harapan. Bila cikgu mcm sang ketam ngajo anak murid berjalan betul, tak ke pelik? Bila cikgu dah kencing berdiri, lambat laun anak murid akan kencing berlari..worse, kencing sambil menari2.

Oh, teringat masa jadi cikgu ganti lepas SPM dulu. Budak laki selalu kena marah bila berjalan2 time saya ngajo. Dah tu, nakal bebeno! Tetiba sorg budak laki bersuara..
'Cikgu nih tak aci..Kalau budak laki, tokleh jalan tempat kawan. Budak pompuan tu, takpe pulak. Tak kena marah!'.
'Haah' sahut sorg lagi budak laki.
Budak pompuan menikus.
'Cikgu tak nampak budak pompuan jalan tempat kawan. Kalau cikgu nampak, mesti cikgu tegur jugak. Ha, budak pompuan, jangan jalan tempat kawan!' *kaver, jgn tak kaver weh*

Kesimpulan, kita jgn ingat anak murid [rakyat] nih tak reti apa2. Dalam diam, depa nih memerhatikan segala tindak tanduk dan keputusan cikgu [pemimpin]. Tambah lagi kalau melibatkan hak-hak dan maruah sesuatu kumpulan. Kalau anak murid rasa kita nih double standard, tak adil, we should give a strong justification. Supaya anak murid terus menghargai segala tindak tanduk kita. Supaya depa pon belajar dan memahami. Supaya depa rasa dihargai. Supaya depa tau apa yang betul, apa yang salah.

Just my 2 cents.