Seminggu sudah

Ok, entry bawah tu entry merajuk gedik2 kambing..haha. Tammo cakap merajuk ngan sapa, nnti kena maki bertubi2 di sini *buek!*.
Hari ini sedikit mengujakan walaupun berkurung je dalam bilik. Telah mengemas bilik serba sedikit supaya tak nampak selerak, then telah masak nasik *ehem ehem* dengan rice cooker baru - siap steam sayur skalik guna cooker tu. Then telah mendobi baju2. Hajat nak guna mesin, tapi rupanya mesin rosak - habis 2 dolar kena telan. So, akhirnya basuh dengan tangan sajer. Kendian telah menggoreng telur *ehem ehem lagi*. Nampaknya saya telah ditakdirkan tercampak ke sini untuk belajar masak, hahaha. Oh, lunch hari nih sangat menyelerakan walau hanya nasik dan telur mata.kekeke.
Terkunci kat luar bilik masa nak memasak tuh. Sib baik opis bukak. So, telah meminta org opis bukakkan pintu sambil mengadu perihal duit ditelan mesin. Yay! saya dapat refund dek kerana buat muka kesian. 2 dollar tu boleh buat beli sudip! haha
Progress kerja pun sudah bertambah 1 peratus. haha. Kena lebih banyak berimaginasi dan berfantasi untuk memastikan berjaya. Andai kata esok sv tetiba panggil, at least dah ada imaginasi dan fantasi suci dan terkawal yg boleh dibincangkan. Tolong doakan ye.
Pasal bilik - dharma ajak dok luar stay dgn dia. Sbb mostly org lain yg dok sini adalah student Masters, so setahun je kat sini. Kitorg akan stay 3 tahun insyaAllah. So, kalau dok luar lebih jimat. Tapi tulah, saya tammo buat keputusan lagi sebab rasa ok je dok kat sini. Leh jalan kaki gi shopping complex, wayang, kedai kebab, bank. Pendek kata senang gila nak pegi memana kedai..jalan kaki je. Nak gi skul yg payah - 1 jam berjalan/2.5 dollar one way naik bas . Kawan2 pon dah bertambah kat sini. Tengoklah mcmana. Kalau dharma kata kitorg berjiran ngan mamat jepon or korea or taiwan or china, saya akan start kemas barang sekarang jugak! hahaha.
Pejam celik dah seminggu saya kat sini bersendirian menagih kasih sayang. Alhamdulillah setakat nih semua ok, cuma dah start sakit2 dada sikit waktu malam sebab dah makin sejuk. So, inhaler yg dah lama tak guna tu, menjadi teman lah sekarang. Hope hari2 akan datang saya akan ada banyak improvement, dr segi kecekapan minda, keyakinan diri, skill memasak penaklukan adik ikan dan persahabatan.